Από τα ευρήματα της τέχνης και τις μαρτυρίες του λόγου της Αρχαίας Ελλάδας παίρνουμε την εικόνα της άσκησης. Από ένστικτο και από την ανάγκη της επιβίωσης διαμορφώθηκε στην πιο φυσική της έκφραση, για να δίνει χάρη και ομορφιά, δύναμη και υγεία στην ανθρώπινη ύπαρξη η οποία είχε να αντιμετωπίσει πολέμους και να δαμάσει τα διάφορα στοιχεία της φύσης.
Ένα τέτοιο είδος φυσικής άσκησης που αναπτύχτηκε ήταν η Ακροβατική Γυμναστική.
Η εξερεύνηση του σώματος και των δυνατοτήτων του είναι μέρος της εμπειρίας του να είσαι άνθρωπος. Η Ακροβατική είναι μια απάντηση στο ερώτημα «πώς μπορεί να κινηθεί το σώμα μου;» έτσι είναι επίσης ένα μέσο έκφρασης και αυτοανακάλυψης, αν το σώμα είναι μια έκφραση του εαυτού.
Υπάρχει σαφής διαχωρισμός της εκγύμνασης και του αθλητισμού στην αρχαιότητα. Οι αρχαίοι Έλληνες γυμνάζονταν όλοι καθημερινά όχι μόνο για τα σωματικά οφέλη αλλά και για την πνευματική ανάπτυξη.
Υπήρχαν ακροβάτες αθλητές που αγωνίζονταν σε διοργανώσεις όπως τα Παναθήναια, και υπήρχαν ακροβάτες του θεάματος οι "Θαυματοποιοί" που οι περισσότερες ήταν μάλιστα γυναίκες. Η Ακροβατική Γυμναστική χρησιμοποιούνταν όμως και στο εκάστοτε εκπαιδευτικό σύστημα καθώς ήταν και θεμελιώδης βάση για άλλες στρατιωτικές δραστηριότητες και αγωνίσματα. Θεωρήθηκε αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαίδευσης των νέων ανδρών/στρατιωτών ενώ στην Αρχαία Σπάρτη και των γυναικών!
Τα πρώτα στοιχεία που έχουμε είναι από την Μινωική εποχή (2600 π.Χ.) με την περίφημη νωπογραφία ταυροπαιδιάς όπου πάλι συμμετέχουν δυο γυναίκες. Αλλά και τη λιγότερο γνωστή τοιχογραφία όπου μας παρουσιάζεται η ξεκάθαρη ανάλυση της κατακορύφου αναστροφής σε ταύρο δηλαδή ασκησιολόγιο τεχνικής. Συμπεραίνουμε λοιπόν πόσο ανεπτυγμένη ήταν ήδη τότε η Ακροβατική!
Ευρήματα και αναφορές για την ακροβατική βρίσκουμε σε όλες τις ιστορικές περιόδους στην πορεία όπως Μυκηναϊκή, Ομηρική, Κλασσική ,Βυζαντινή και Μεσαιωνική μέχρι να απαγορευτούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Επανεμφανίζονται στην Αναγέννηση και το Διαφωτισμό όπου υπήρξε το ρεύμα στην Ευρώπη για επιστροφή στα ελληνικά μοντέλα κλασικής εκπαίδευσης.
Η σύγχρονη ακροβατική γυμναστική ξεκίνησε στη Σοβιετική Ένωση τη δεκαετία του 1930.
Η Ακροβατική (Τέχνη), από το ελληνικό ἀκροβατέω "Περπατώ στις άκρες των ποδιών" είναι η απόδοση των εξαιρετικών ανθρώπινων δεξιοτήτων της ισορροπίας, της ευκινησίας και του βιομηχανικού συντονισμού των κινήσεων.
Κατά την άποψη μου ἀκροβατέω σημαίνει -βαίνω στα άκρα- δηλαδή φτάνω σε ακραία σωματική κατάσταση.
Η Ακροβατική ευνοεί τον έλεγχο του σώματος στο έδαφος όσο και στον αέρα, για αυτό περιλαμβάνεται στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα πιλότων, αστροναυτών και αλεξιπτωτιστών, καθώς και ως συμπληρωματική γυμναστική σε διάφορα αθλήματα.
Η Ακροβατική Γυμναστική είναι διασκεδαστική για αθλητές οποιασδήποτε ηλικίας και αθλητικής ικανότητας. Είναι ένα άθλημα συνεργασίας που απαιτεί αθλητές όλων των ηλικιών, σχημάτων και μεγεθών.
Μην διστάσετε να ανακαλύψετε τον Ακροβάτη μέσα σας, θα τον αγαπήσετε!!!
Mariela Kirilova
Πρωταθλήτρια Ακροβατικής Γυμναστικής ACROART STUDIO - ΝΕΑ ΜΑΚΡΗ
Δείτε τη λίστα σύγχρονων ακροβατικών δραστηριοτήτων για να πάρετε μια ιδέα για το εύρος που καλύπτει η Ακροβατική πατώντας εδώ.
Πηγές:
"Οι Σωματικές Ασκήσεις στην Προιστορική Ελλάδα" Αχιλλέας Σ. Δρίβας 1955 Σύγχρονες ακαδημαϊκές επιστημονικές έρευνες για την Ακροβατική:
Acrobatic Gymnastics in Greece from Ancient Times to the Present Day, A. Frantzoglou, S. Douka, V. Kaimakis, A. Matsaridis, M. Terzoglou - Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
The Acrobatic Body in Ancient Greek Society, Jonathan R. Vickers - The University of Western Ontario