Ο μεσογειακός χειμώνας έχει σαφώς μεγάλα διαλείμματα ηλιοφάνειας, αλλά και τσουχτερό κρύο, βροχή και ομίχλες. Χειμώνας σημαίνει λιγότερο φως, άρα συχνότερα βρισκόμαστε να οδηγούμε νύχτα και με χαμηλές θερμοκρασίες. Για αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στο ντύσιμο και στο οδόστρωμα. Χειμώνας σημαίνει ειδικές συνθήκες με ομίχλη και περιορισμένη ορατότητα, ειδικά στα βουνά Διόνυσο, Πεντέλη και στις διαδρομές από Μαραθώνα για Άγιο Στέφανο ή για Καπανδρίτι.
Τον περασμένο χρόνο στην περιοχή του Μαραθώνα είχαμε 9 τραυματίες σε ατυχήματα που ενεπλάκησαν μηχανές. Το 2019 αντίστοιχα έχουμε ήδη 20 τραυματίες και έναν νεκρό.
Ο πρώτος και σημαντικότερος κανόνας είναι ότι πάντοτε η ταχύτητα της μοτοσυκλέτας μας πρέπει να είναι αυτή, που μας επιτρέπει να την ακινητοποιήσουμε μέσα στην απόσταση, την οποία η ορατότητά μας επιτρέπει να ελέγχουμε το οδόστρωμα.
Ο υγρός καιρός του Μαραθώνα έχει ως αποτέλεσμα την κάλυψη των φώτων μας με βρομιά, που μειώνει την ορατότητά μας και εμποδίζει τους άλλους οδηγούς να μας βλέπουν. Καθαρίζουμε λοιπόν συχνά τα κρύσταλλα των φώτων μας και έχουμε μαζί μας εφεδρικές λάμπες, αφού η αχρήστευση της μοναδικής λάμπας των φώτων ή του οπίσθιου ερυθρού φωτός μπορεί να μας φέρει σε πολύ δύσκολη θέση.
Οδηγώντας στη βροχή μπορεί να βρεθούμε αντιμέτωποι με το επικίνδυνο φαινόμενο της υδρολίσθησης. Αυτό συμβαίνει όταν το πέλμα των ελαστικών της μοτοσυκλέτας μας, περνώντας από μέσα από μια λιμνούλα νερού, χάνει τη επαφή με το οδόστρωμα. Η υδρολίσθηση παρατηρείται και σε μειωμένες ταχύτητες με ελαστικά πολύ φθαρμένα. Να θυμόμαστε ότι σε περίπτωση βροχής οι λακκούβες του οδοστρώματος δεν είναι ορατές. Προσπαθούμε να τις αποφύγουμε και κινούμαστε στα σημεία εκείνα που βρίσκουμε ομαλό και απαλλαγμένο από νερά οδόστρωμα. Η επιφάνεια του οδοστρώματος είναι ιδιαίτερα ολισθηρή αμέσως μετά το ξεκίνημα της βροχής.
Μια άλλη δύσκολη κατάσταση είναι αυτή της ομίχλης. Προφανώς ισχύει και εδώ ο κανόνας συνδυασμού ορατότητάς με την απόσταση που χρειάζεται να ακινητοποιήσουμε τη μοτοσυκλέτα μας. Πολλές φορές αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κινούμαστε ακόμη και με 20 km/h. Μειώνουμε ταχύτητα αμέσως, μόλις συναντήσουμε ομίχλη και προσαρμόζουμε την ταχύτητά μας με βάση την ορατότητά μας. Κινούμαστε προσέχοντας την οριζόντια σήμανση. Εάν η ορατότητα μειώνεται πάρα πολύ, σταματάμε στην άκρη του δρόμου στο εξωτερικό μέρος του οδοστρώματος, για να μην ρισκάρουμε να μας κτυπήσουν από πίσω.
Φυσικά, δεν χρησιμοποιούμε τα φώτα πορείας (μεγάλα), γιατί το φως ανακλώμενο στα σταγονίδια της ομίχλης, μας τυφλώνει. Αρκεί ο φωτισμός της οδού με τα (υποχρεωτικά αναμμένα) φώτα διασταύρωσης. Μια παγίδα που στήνει η ομίχλη είναι αυτή που κατά τη διαδρομή μας η ομίχλη άλλοτε αραιώνει και άλλοτε πυκνώνει. Η κατάσταση αυτή παρασύρει εμάς και τους άλλους οδηγούς να επιταχύνουμε και να επιβραδύνουμε διαρκώς σε ακανόνιστα χρονικά διαστήματα. Μένουμε πιο πίσω από ότι συνήθως από το προπορευόμενο όχημα και δεν αγανακτούμε με τον προπορευόμενο οδηγό, που κινείται απελπιστικά αργά, διότι απλώς μπορεί να μη βλέπει τίποτα εμπρός του ή να βλέπει κάτι που δεν βλέπουμε εμείς.
Με το καλό να μας έρθει και αυτός ο χειμώνας και υπομονή… δεν θα αργήσει η άνοιξη!
Θωμάς Κακαδιάρης
Ευχαριστούμε την τροχαία Αττικής - Γραφείο Τύπου / Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για τα στατιστικά στοιχεία (για την περίοδο 2018 - Οκτώβριο 2019)