Ανάμεσα σε Ηλίθιους
Πριν αρχίσω.
Μπορώ να σου μιλάω στον ενικό, έτσι;
Ωραία!
Πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς χρώμα, ε;
Μάλλον ασπρόμαυρος, σαν την παραπάνω φωτογραφία.
Αλήθεια... τι χρώμα είσαι;
Αναρωτήθηκες ποτέ τι χρώμα είσαι;
Αστεία ερώτηση, το ξέρω.
Ο Erikson, στο βιβλίο του αναλύει τους τέσσερις βασικούς τύπους ανθρώπινης συμπεριφοράς, διαχωρίζοντας τους σε Κόκκινους, Κίτρινους, Πράσινους και Μπλε.
Οι Κόκκινοι, είναι οι κυριαρχικοί και καταπιεστικοί, οι Κίτρινοι οι εύθυμοι και κοινωνικοί, οι Πράσινοι είναι οι ήρεμοι και φιλικοί, και οι Μπλε οι αναλυτικοί και ακριβείς τύποι.
Αν αναγνώρισες ήδη το χρώμα σου, μη βιαστείς να ταυτιστείς.
Διαβάζοντας το βιβλίο, πέρασα από όλες τις αποχρώσεις, και ίσως ακόμα δεν έχω καταλήξει στο χρώμα ή μάλλον, στο συνδυασμό των χρωμάτων μου. Ίσως επειδή η αλληλεπίδραση με διαφορετικά άτομα, φέρνει στην επιφάνεια και κάποιο άλλο χρώμα της παλέτας. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και υπό την επήρεια ουσιών.
Γιατί όμως να μπεις στη διαδικασία να το διαβάσεις;
Θα έλεγε κανείς πως ο όρος αυτοβελτίωση, ακούγεται πολύ τα τελευταία χρόνια. Ίσως έχει γίνει και μόδα. Έτσι λοιπόν, κατά την περίοδο του πρώτου lockdown - ξέρεις, του κανονικού, του ορθόδοξου, αυτού που όντως μέναμε σπίτι - και όντας ήδη κάμποσες μέρες κλεισμένος μέσα με αναστολή εργασίας, είπα να κάνω μια μικρή ενδοσκόπηση.
Γι’ αυτό το λόγο λοιπόν αποφάσισα να διαβάσω αυτό το βιβλίο. Για να διευρύνω λίγο τους ορίζοντες μου, και να ξεφύγω από τα στεγανά που έχω δημιουργήσει, εγώ και το περιβάλλον μου, στο μυαλό μου, στα τριάντα χρόνια που αναπνέω.
Ποιόν κοροϊδεύω; Το βιβλίο το αγόρασα διότι ταυτίστηκα με τον τίτλο. Πίστεψα ότι επιτέλους, υπάρχει κάποιος που έγραψε κάτι και για εμάς, που είμαστε λίγο καλύτεροι από κάποιους άλλους.
Ή τουλάχιστον, έτσι πιστεύουμε.
Ανάμεσα σε ηλίθιους λοιπόν.
Έχεις βρεθεί πολλές φορές σε αυτή τη θέση. Κι αν λες ότι δεν έχεις βρεθεί, τότε μάλλον κρύβεις την αλήθεια. Ή είσαι πολύ ευγενικός. Σεβαστά και τα δυο. Έστω όμως ότι έχεις βρεθεί σε ένα οικογενειακό τραπέζι, σε μια επαγγελματική συνάντηση, και έχουν σχεδόν φτάσει στην άκρη της γλώσσας σου φράσεις του τύπου «Τι ακούν τα αυτάκια μου» ή «Τι λέει τώρα αυτός ο…;» Αποκλείεται να μη σου έχει συμβεί.
Είναι λογικό να θεωρούμε τον άλλον ηλίθιο; Αν ρωτάς εμένα, ναι. Είναι εύλογο, όταν η άποψη του άλλου δε συνάδει με τα δικά μας πιστεύω, να τη θεωρήσουμε ηλίθια, ανόητη, όπως θες πες το. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Δε μπορώ να απαντήσω με μεγάλη σιγουριά, αλλά μάλλον γιατί έχουμε πολύ ισχυρό εγώ. Οι περισσότεροι από εμάς τουλάχιστον. Ή γιατί όντως τα λεγόμενα του άλλου είναι ανόητα. Ποιος είμαι εγώ που θα κρίνω;
Ο συγγραφέας, αναλύει τις ανθρώπινες συμπεριφορές αρκετά σχολαστικά, βοηθώντας πολύ τον αναγνώστη να αναπτύξει μια σχεδόν πρωτόγνωρη ματιά, για το πως αντιμετωπίζεται το κάθε χρώμα. Όχι, σίγουρα δε μας μαθαίνει να γινόμαστε χειριστικοί και πως θα παίξουμε με τη σκέψη του άλλου. Αν είχε αυτό το σκοπό, μάλλον δε θα έγραφε το βιβλίο. Θα εξουσίαζε τον κόσμο.
Απ’ όσο κατάλαβα έχει δύο βασικούς σκοπούς. Ο ένας είναι, κατόπιν σύντομης αλληλεπίδρασης με τον συνομιλητή μας, να αντιληφθούμε τα χρώματά του, και μέσα από αυτό, να καταφέρουμε να διαχειριστούμε καλύτερα τον τρόπο που θα επικοινωνήσουμε μαζί του, και ίσως να μπορέσουμε να προβλέψουμε και κάποιες από τις αντιδράσεις του.
Φυσικά, κάθε προσωπικότητα είναι ξεχωριστή. Αν οι κατηγορίες των ανθρώπων ήταν μόνο αυτές οι τέσσερις, η ζωή μας θα ήταν σίγουρα ευκολότερη. Ο άλλος, και μάλλον ο σπουδαιότερος, είναι να κατανοήσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Το να μπορείς να κάνεις την αυτοκριτική σου, είναι ίσως το σημαντικότερο. Κατανοώντας τον εαυτό μας, μπορούμε πιο εύκολα να κατανοήσουμε και τον άλλον. Δεν είναι απαραίτητο να αποδεχτούμε τη συμπεριφορά του, ή να ενστερνιστούμε τις απόψεις του, αλλά είναι πολύ σημαντικό να μπορούμε να σταθούμε αξιοπρεπώς, απέναντι στο συνομιλητή μας.
Είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε πότε θα μιλήσουμε και τι θα πούμε, ή ακόμα και πότε δε θα μιλήσουμε.
Ακόμα το δουλεύω το τελευταίο. Μάλλον χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Αλλά προσπαθώ.
Παραδέχομαι πως οι πρώτες σελίδες του βιβλίου, με έκαναν να μετανιώσω για την αγορά μου. Όμως είχα επιμονή. Μόλις περάσεις τα πρώτα κεφάλαια, θες απλά να συνεχίσεις να διαβάσεις κι άλλο. Είναι συναρπαστικός ο τρόπος που εξελίσσεται το κείμενο. Όσο προχωρούσα την ανάγνωση, δε σταματούσα να φέρνω στο νου μου ανθρώπους από τον κύκλο μου, μπογιατισμένους πια, με τα παραπάνω τέσσερα χρώματα. Αναρωτιέμαι πόσες δυσάρεστες καταστάσεις θα μπορούσα να έχω διορθώσει ή και αποφύγει.
Το βιβλίο, το προτείνω ανεπιφύλακτα. Ειδικά, αν εργάζεσαι σε τομείς όπως η εστίαση ή οι πωλήσεις, θα σου φανεί δυο φορές χρήσιμο.
Μιλάω πολύ, το ξέρω. Ελπίζω να μη βαρέθηκες.
Έχεις κι ένα βιβλίο να διαβάσεις.
Δυο λόγια για τον συγγραφέα.
Ο Thomas Erikson, είναι αναγνωρισμένος εκπαιδευτής, ομιλητής σεμιναρίων, και δημοφιλής συγγραφέας. Τα τελευταία είκοσι χρόνια, πραγματοποιεί ετησίως δεκάδες παρουσιάσεις και διαλέξεις σε ολόκληρη την Ευρώπη και συνεργάζεται με μεγάλες πολυεθνικές, βοηθώντας στην επαγγελματική και προσωπική εξέλιξη του προσωπικού τους.
Το Ανάμεσα σε Ηλίθιους, κυκλοφορεί από το 2014, και έχει πουλήσει πάνω από δύο εκατομμύρια αντίτυπα, παγκοσμίως, ενώ έχει μεταφραστεί σε πάνω από σαράντα γλώσσες.
Στα ελληνικά, το βρίσκετε στα βιβλιοπωλεία, από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Ευρυγένης
Δες εδώ όλα τα βιβλιοπωλεία του δήμου μας