Η Ιερά Μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου – Αγίου Εφραίμ Νέας Μάκρης (Β΄)| Η πρώτη ηγουμένη Μακαρία
Στις 12 Μαρτίου 1911 γεννιέται στον Φαλατάδο της Τήνου η Μαργαρίτα Δεσύπρη. Στα 19 της χρόνια υπακούοντας στην κλήση της εισέρχεται στις μοναχικές τάξεις και λαμβάνει το όνομα Μακαρία. Η Μακαρία καθ΄ όλη την διάρκεια της Κατοχής φρόντιζε με αυταπάρνηση τα παιδιά των έγκλειστων γυναικών των Φυλακών Αβέρωφ και επιδιδόταν σε πλήθος φιλάνθρωπων δράσεων.
Περίπου στα 1945 επισκέφθηκε την εγκαταλελειμμένη μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στην Νέα Μάκρη. Από τις μετέπειτα προσωπικές της αφηγήσεις φαίνεται πως κάτι την καλούσε επίμονα σε αυτόν τον τόπο κι αυτός ήταν ο λόγος που επί μακρόν επέμενε τις κακουχίες: Στο ετοιμόρροπο μοναστηριακό συγκρότημα δεν μπορούσε να καλύψει ούτε τις στοιχειώδεις της ανάγκες.
Σύντομα ξεκίνησε μία υποτυπώδη αναστήλωση κατά την διάρκεια της οποίας εντός της εντεινόταν ο ήχος μίας φωνής: «Σκάψε και θα βρεις αυτό που επιθυμείς». Σημείωνε αργότερα πως ο εργάτης που δούλευε στο σημείο ήταν επίμονα αρνητικός και είρων, επιχειρώντας οπουδήποτε αλλού εκτός από τον τόπο που του υποδείκνυε. Ο εργάτης όμως επέστρεψε στο σημείο, κι όπως η Μακαρία σημείωνε «ο τόπος εκείνος από το τζάκι, τις τρεις θυρίδες, τον μισογκρεμισμένο τοίχο, όλα αυτά μαρτυρούσαν πως κάποτε υπήρξε το κελί κάποιου μοναχού και τα ερείπια αυτά έμειναν εκεί για να μας πουν το δράμα που κάποτε συνέβη εκεί». Σύντομα αποκαλύφθηκαν λείψανα με πρώτη την κεφαλή του ανθρώπου όπου έκειτο: Την αποκάλυψη διαδέχθηκε μία μυστική ευωδία που πρώτον συγκλόνισε τον εργάτη. Το σκήνωμα ήταν πλήρες και η Μακαρία αμέσως βεβαιώθηκε πως επρόκειτο για μοναχό. Αργότερα θα έγραφε: «Παίρνοντας το χώμα εις την θέσιν όπου ήσαν τα άγιά του χέρια είδα το στρίφωμα του μανικιού του ράσου, που δεν υπήρχε η ελάχιστη σκόνη, ολοκάθαρο χονδροϋφασμένο από αργαλειό του παλιού καιρού. Το πάχος της κλωστής ήταν πάνω από χιλιοστό και προχωρώντας κάτω εις τα πόδια και πάλιν να το στρίφωμα του ράσου του, όπως και εις τα χέρια του ολοκάθαρο, και τα πέλματά του είχαν αποτυπωθεί στο χώμα».
Η Μακαρία τοποθέτησε με προσοχή το λείψανο σε ένα ασφαλές σημείο έχοντας ανάμεικτα συναισθήματα και βαθύ σκεπτικισμό για αυτό το παράδοξο εύρημα. Σύντομα όμως ακολούθησε πλήθος θαυμαστών σημείων με αποκορύφωμα την εμφάνεια του αγίου ανδρός και την αποκάλυψή του: «Βλέπω στον ύπνο μου τον Όσιο άνθρωπο του Θεού μέσα εις την εκκλησίαν όρθιον (…) και τότε άκουσα την φωνή του να μου λέγη: «Σ΄ευχαριστώ πολύ. Ονομάζομαι Εφραίμ».
Το ημερολόγιο έγραφε 3 Ιανουαρίου του 1950
Έκτοτε η Μονή με την καθοδήγηση της πρώτης της ηγουμένης μοναχής Μακαρίας αναδείχθηκε σε ένα από τα σπουδαιότερα πνευματικά οικουμενικά κέντρα της Ορθοδοξίας. Ετούτο καταρχάς χάρη στην παρουσία του Αγίου και στο πλήθος των θαυμασίων που τελούνται και μαρτυρούνται. Στην αγκαλιά της Μονής βρίσκονται διαχρονικά πλήθος πνευματικών ανθρώπων που μαρτυρούν την αγιωτική παρουσία του Αγίου Εφραίμ και τη βαθύτατα χαρισματική και οσιακή φυσιογνωμία της μοναχής Μακαρίας.
Η αγιοκατάταξη του Αγίου Εφραίμ έγινε στις 22 Μαρτίου του 2011 σύμφωνα με το Εγκύκλιο Σημείωμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου: «Ανεγράφη προσφάτως εν ταις Αγιολογικαίς δέλτοις της Εκκλησίας ο Άγιος Ένδοξος Οσιομάρτυς Εφραίμ ο νέος, ο εν τω όρει των Αμώμων μαρτυρικώς τελειωθείς, της μνήμης αυτού τελουμένης τη ε΄ Μαΐου εκάστου έτους, της δε ευρέσεως των λειψάνων αυτού εορταζομένης τη γ΄ Ἰανουαρίου εκάστου έτους, εκδοθείσης επί τούτω Πατριαρχικής και Συνοδική Πράξεως».
Η Μακαρία είχε ήδη κοιμηθεί στις 23 Απριλίου 1999 έχοντας αφήσει την προσωπική της οσιακή μαρτυρία ως παρακαταθήκη στην αδελφότητα. Έκτοτε την Μονή διαποίμανε η ηγουμένη Θεοδοσία Α΄ και πλέον η ηγουμένη Μακαρία Β΄ που με την παρουσία και το έργο της αυξάνεται πνευματικά η γυναικεία αδελφότητα της Μονής, ώστε με αγώνες, υπομονή και επιμονή να καρπίζει το Μοναστήρι του Αγίου Εφραίμ ως ένας λειμώνας ανθέων μέσα στην έρημη χώρα του κόσμου.
Βαγγέλης Σταυρόπουλος
