Παγκόσμια Ημέρα Τέχνης | Αφιέρωμα στο θέατρο Μαραθώνα
Αν και η τέχνη συμπορεύεται με τον άνθρωπο από τα γεννοφάσκια του, η Παγκόσμια ημέρα
τέχνης καθιερώθηκε μόλις το 2012, από το διεθνή οργανισμό τέχνης με τη διακήρυξη της Γκουανταλαχάρα, κατόπιν πρότασης της Τουρκίας.
Έκτοτε, γιορτάζεται ετησίως στις 15 Απριλίου, με την επέτειο γέννησης του Λεονάρντο ντα Βίντσι.
Τι ορίζουμε όμως ως τέχνη;
Η τέχνη, συγχέεται συχνά με την έννοια της τεχνικής, οπότε, είναι ελαφρώς ριψοκίνδυνη η επιλογή ενός αυστηρού ορισμού.
Μολαταύτα, μπορούμε να συμφωνήσουμε πως τέχνη, είναι οιαδήποτε ψυχική δραστηριότητα ή δημιουργία, που ελκύει τα ανθρώπινα συναισθήματα, και τα διεγείρει.
Είναι η δημιουργική έκφραση, που διαμέσου του έργου, αποτυπώνει την ψυχική κατάσταση, το συναίσθημα, τον οραματισμό του καλλιτέχνη.
Υπάρχουν πολλές, πραγματικά πολλές τέχνες. Κι όλες αυτές, έχουν τις υποκατηγορίες τους. Όταν όμως μιλάμε για τέχνες, οι πρώτες που μας έρχονται στο νου, είναι σίγουρα οι Καλές Τέχνες. Χωρίς απαραίτητα να έχουμε μπει στη διαδικασία να μάθουμε ποιες είναι αυτές. Είσαι τυχερός, θα μάθεις τώρα!
Τι είναι η τέχνη για εμένα;
Χαίρομαι που ρωτάς.
Τέχνη είναι να παθιαστείς με αυτό που σου αρέσει!
Οι ιδέες που γράφω στο χαρτί με το στυλό μου.
Τι, δε με πιστεύεις; Αλήθεια, μου αρέσει αυτά που γράφω, να τα γράφω στο χαρτί. Με τις μουτζούρες τους, με τα όλα τους. Τέχνη δεν είναι κι αυτό; Ελεύθερη έκφραση. Μόνο εγώ, το τετράδιο, και το στυλό.
Να το μελετήσεις, να το κυνηγήσεις.
Να συρθείς στα τσιμέντα και τις λάσπες για να βγάλεις την τέλεια φωτογραφία.
Να πασαλειφτείς με τα χρώματα σου, στην προσπάθεια να φτιάξεις την τέλεια ζωγραφιά.
Να σπάσεις όλες τις χορδές της κιθάρας σου, για να τελειοποιήσεις το σόλο σου. (Υποθέτω ότι έτσι γίνεται δηλαδή, δεν παίζω κιθάρα, αλλά έχω δει που το κάνουν στις ταινίες).
Τέχνη για τον καθένα μας, ίσως είναι το ίδιο, ίσως κάτι άλλο. Έχει τόσα πρόσωπα η τέχνη. Τα δικά μας πρόσωπα. Όλοι κρύβουμε έναν καλλιτέχνη μέσα σας.
Απλά κάποιοι από εμάς δεν το ξέρουμε.
Δήμος Μαραθώνα, και η σχέση του με τις τέχνες.
Ο Μαραθώνας, είναι γνωστός στην οικουμένη για τη σπουδαία μάχη εναντίον των Περσών και για τον Μαραθώνιο Δρόμο.
Είναι από τις αρχαιότερες πόλεις, καθώς αναφέρεται και στα ομηρικά έπη, ενώ αποτέλεσε τοποθεσία ενός από τους άθλους του Θησέα. Αναφέρομαι στον ταύρο της Κρήτης, που ο Θησέας αιχμαλώτισε στο Μαραθώνα.
Δε θα μιλήσω όμως για τα μνημεία και τα ιερά, που αποτελούν ζωντανό παράδειγμα αρχιτεκτονικής και γλυπτικής, εδώ και δυόμιση χιλιετίες.
Θα μείνω στο σήμερα, ή τέλος πάντων, στις τελευταίες δεκαετίες.
Το θέατρο και η λογοτεχνία.
Θα εστιάσω στο θέατρο. Θα σου πω μετά το λόγο.
Από το 1989 που ο Βασίλης Τσάγκλος αποφάσισε να ιδρύσει το Δημοτικό Θέατρο Μαραθώνα, οι ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες, ευδοκιμούν στην ευρύτερη περιοχή του Μαραθώνα, και μάλιστα με αρκετές διακρίσεις, σε πανελλήνια φεστιβάλ ερασιτεχνικού θεάτρου.
Βέβαια, χρόνια πριν, ένας μεγάλος άνθρωπός του θεάτρου, της ποίησης και της λογοτεχνίας, είχε μοιραστεί με τους ντόπιους, την αγάπη του για το θέατρο. Ήταν ο...
Εγώ, μολύνθηκα με το μικρόβιο του θεάτρου, το 2003, που ο Χρόνης Λάγγης, αποφάσισε να φτιάξει μια ερασιτεχνική θεατρική ομάδα το «Αξιοθέατρον», όπου συμμετείχα τις δύο πρώτες χρονιές, ως γυμνασιόπαιδο, και συνεχίζει ως σήμερα, την πορεία της στο χορό του ερασιτεχνικού θεάτρου, στο Δήμο Μαραθώνα.
Μια δεκαετία και κάτι, αργότερα, είχα την τύχη, να βρεθώ πλάι σε μερικούς ταλαντούχους νέους της περιοχής μας, και όλοι μαζί, να μάθουμε τι σημαίνει θέατρο από την εξαιρετική ηθοποιό και σκηνοθέτη και φυσικά φίλη, Πελαγία Αγγελίδου, που μαζί με τη μοναδική στο είδος της, Νανά Νικολάου, μεταλαμπάδευαν για χρόνια τις γνώσεις της και την αγάπη τους για το θέατρο, καθοδηγώντας εμάς, την τότε Νεανική Σκηνή του ΔΗΘΕΜΑ. Επίσης, αν και δεν κατάφερα να συνεργαστώ μαζί του, αξίζει να αναφερθώ στο πέρασμα, από την καρέκλα του σκηνοθέτη της Κεντρικής Σκηνής του ΔΗΘΕΜΑ, κύριου Τάσου Χαλκιά, που είχα την τιμή να γνωρίσω, έστω και λίγο.
Αρκετά όμως με τις ιστορικές αναδρομές και τα ταξίδια στα δύσβατα και ενίοτε απροσπέλαστα μονοπάτια της λήθης. (Χαραμίζομαι.)
Παρά τις αντίξοες καταστάσεις, οι θεατρικές ομάδες της περιοχής μας συνεχίζουν τις πρόβες (με βιντεοκλήσεις) και ετοιμάζονται για την καλοκαιρινή σεζόν - Φεστιβάλ Ερασιτεχνικών Θεατρικών Θιάσων του Δήμου Μαραθώνα. Αναλυτικά παρακάτω:
Απόδραση: υπό την καθοδήγηση της ηθοποιού - σκηνοθέτη Κας Ανδρομάχης Μαρκοπούλου, το έργο "Τα κίτρινα γάντια" των Αλέκου Σακελλάριου - Χρήστου Γιαννακόπουλου και τη παράσταση "Η δε γυνή να φοβείται τον άντρα" βασισμένο σε θεατρικό έργο του Γιώργου Τζαβέλλα.
ΔΗΘΕΜΑ (Δημοτικό Θέατρο Μαραθώνα): με τη συμμετοχή και των τριών θεατρικών σκηνών, θα ανέβει μία παράσταση αφιερωμένη στα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 - σε κείμενα του Χουρμούζη , του Σουρή, του Σούτσου, την απολογία Κολοκοτρώνη, του Τεφρέτη και του Πολυζωίδη και σε σκηνοθεσία Νίκου Γκεσούλη.
Επιμορφωτικός Σύλλογος Νέας Μάκρης: Οι "Όρνιθες" του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Δημήτρης Κανέλλου.
Θεατρική Σκηνή Ν. Μάκρης (ΔΗΘΕΜΑ): "Το δωμάτιο με τους Μανδαρίνους", μια κωμωδία του Ρομπέρ Τομά σε διασκευή της Στέλλας Κωστοπούλου
Κεντρική Σκηνή (ΔΗΘΕΜΑ): Τρία μονόπρακτα του Λουίτζι Πιραντέλο σε σκηνοθεσία Νίκου Γκεσούλη με θεματική το θέατρο στην μεταεπαναστατική Ελλάδα και την πορεία της Ευρώπης.
Σκηνή Βαρνάβα (ΔΗΘΕΜΑ): "Η Χειραφέτηση" του Γ. Σουρή με θεματική το θέατρο στην μεταεπαναστατική Ελλάδα και την πορεία της Ευρώπης σε σκηνοθεσία Νίκου Γκεσούλη.
ARTLAB: "Interview", σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου. Μία επαγγελματική συνέντευξη ως μαύρη κωμωδία με κωμικά στοιχεία. Η ομάδα που έγραψε και πρωτοέπαιξε το έργο λέγεται ΕΜΕΙΣ.
Βρες εδώ αναλυτικά πληροφορίες για τις θεατρικές σκηνές του Μαραθώνα.
Μακάρι το φετινό καλοκαίρι, να μας βρει όλους στα πανέμορφα θέατρα του Δήμου μας, στο ανακαινισμένο θέατρο του Αθλητικού και Πολιτιστικού Πάρκου στη Νέα Μάκρη, στο Θέατρο "Βασίλης Τσαγκλός" στο Μαραθώνα, ή κάτω από τα πλατάνια, στο "Πέτρινο Θέατρο" στο Καλέντζι!
Είσαι ακόμα εδώ;
Το ελπίζω.
Έκανα μια μικρή αναφορά στη λογοτεχνία παραπάνω.
Και σε ένα άτομο, που σχετίζεται τόσο με το θέατρο, όσο και με τη λογοτεχνία, και το όνομα του δε στο είπα.
Ε, μην τα περιμένεις όλα σήμερα.
Έρχεται και η παγκόσμια ημέρα του βιβλίου...
Τα λέμε τότε.
Φιλιά!
Ευρυγένης